Rozważanie

https://www.biblijni.pl/czytania/5393_dlatego_mowie_do_nich_w_przypowiesciach_ze_otwartymi_oczami_nie_widza_i_otwartymi_uszami_nie_slysza_ani_nie_rozumieja.html

21 lipca

Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją.

"Dlatego mówię do nich w przypowieściach, że otwartymi oczami nie widzą i otwartymi uszami nie słyszą ani nie rozumieją. Tak spełnia się na nich przepowiednia Izajasza: «Słuchać będziecie, a nie zrozumiecie, patrzeć będziecie, a nie zobaczycie. Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił». Lecz szczęśliwe oczy wasze, że widzą, i uszy wasze, że słyszą. Bo zaprawdę powiadam wam: Wielu proroków i sprawiedliwych pragnęło zobaczyć to, na co wy patrzycie, a nie ujrzeli; i usłyszeć to, co wy słyszycie, a nie usłyszeli." Mt 13,13-17

Twarde są słowa Jezusa w dzisiejszej Ewangelii: «Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli: i nie nawrócili się, abym ich uzdrowił.» Słysząc je, aż ciarki przechodzą po ciele, ale na moment, bo "na pewno to nie pod moim adresem" - może ktoś, uspokajając siebie, powiedzieć. Czy jednak zawsze doceniam fakt, że jestem wierzący, że należę do Kościoła, że mam możliwość rozmawiania ze Stwórcą, że mam możliwość karmienia się Bożym Ciałem..? Czy mnie to fascynuje, zachwyca i budzi poczucie dumy? Tak wiele mam, ale czy to cenię? Jeśli tak, to rzeczywiście szczęśliwe oczy nasze, że widzą, i uszy nasze, że słyszą, ale jeśli do modlitwy, Mszy św. przyzwyczaiłem się i co gorsza chodzę, bo tak wypada, bo inni muszą mnie zobaczyć, bo co powiedzą jak mnie nie będzie, to znaczy, że się pogubiłem i nie o kim innym jak o mnie mówi Jezus: Bo stwardniało serce tego ludu, ich uszy stępiały i oczy swe zamknęli, żeby oczami nie widzieli ani uszami nie słyszeli, ani swym sercem nie rozumieli.