Losowy cytat

Jdt, 4, 1-15

Powstanie Izraelitów przeciw Holofernesowi

1 A Izraelici mieszkający w Judei usłyszeli o wszystkim, co Holofernes, naczelny wódz asyryjskiego króla, Nabuchodonozora, uczynił narodom i jak złupił wszystkie ich świątynie i wydał je na zniszczenie. 2 Ogarnął ich więc bardzo wielki strach przed nim, i przerazili się ze względu na Jerozolimę i świątynię Pana, ich Boga, 3  ponieważ dopiero co wrócili z niewoli, i ostatnio cały lud się zgromadził w Judei, i poświęcono po zbezczeszczeniu naczynia, ołtarz i przybytek. 4  I rozesłano posłów na cały obszar Samarii, Kona, Bet-Choron, Belmain i do Jerycha, Choby i Esora, i do wąwozu Salem. 5  Następnie pozajmowali wszystkie szczyty wysokich gór i umocnili położone na nich osiedla. Zaopatrzyli się w żywność na wypadek wojny, ponieważ niedawno były na ich polach żniwa. 6 A najwyższy kapłan, Joakim, który w owych dniach był w Jerozolimie, napisał list do mieszkańców Betulii i Baitomestaim, które leży naprzeciw Ezdrelonu przed równiną blisko Dotain, 7  nakazując im obsadzić przełęcze górskie, ponieważ tamtędy wiodła droga do Judei i łatwo było powstrzymać wrogów w czasie natarcia, bo przejście było wąskie, tylko na dwóch ludzi. 8  I uczynili Izraelici stosownie do rozkazu najwyższego kapłana, Joakima, i Rady Starszych całego ludu izraelskiego, którzy zasiadali w Jerozolimie. 9  I wszyscy mężowie izraelscy błagali Boga z wielką wytrwałością, i umartwiali się surowym postem. 10  Oni sami, ich żony i dzieci, jako też bydło, i każdy przybysz, najemnik i niewolnik kupiony nałożyli wory na biodra.

11  A wszyscy mężczyźni izraelscy, kobiety i dzieci, mieszkający w Jeruzalem, upadli na twarz przed świątynią, posypali głowy swoje popiołem. Odziani w wory wyciągali ręce przed obliczem Pana. 12  Także ołtarz opasali worem i jednomyślnie gorąco wołali do Boga Izraela, aby nie wydawał ich dzieci na porwanie, ich żon na łup, miast ich dziedzictwa na zniszczenie, świątyni na zbezczeszczenie, zniewagę i szyderstwo pogan. 13  A Pan wysłuchał ich wołania i wejrzał na ich udrękę. Lud pościł przez wiele dni w całej Judei i w Jerozolimie przed świątynią Pana Wszechmogącego. 14  Najwyższy zaś kapłan, Joakim, i wszyscy stojący przed Panem kapłani i posługujący Panu, opasawszy biodra swe worami, składali ustawiczne całopalenia, śluby i dobrowolne dary ludu. 15  Na ich zawojach był popiół; wołali ze wszystkich sił do Pana, by nawiedził cały dom Izraela.