Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
Mdr, 19, 18-22
Końcowe wnioski
18 Żywioły bowiem, gdy się inaczej ze sobą zestroją,
odmieniają rodzaj rytmu, jakby dźwięki harfy,
zawsze ten sam ton zachowując.
Łatwo to wykazać, widząc, co się stało:
19 lądowe bowiem stworzenia zmieniały się w wodne,
a wodne na ląd wychodziły.
20 Ogień w wodzie wzmagał swoją siłę,
a woda zapominała o swej własności gaszenia.
21 I na odwrót: płomienie nie spalały ciał wątłych stworzeń pośród nich chodzących
ani łatwo topliwego pokarmu niebieskiego o wyglądzie lodu.
22 Pod każdym bowiem względem wywyższyłeś lud Twój, Panie, i rozsławiłeś,
i nie zapomniałeś, wspierając go w każdym czasie i na każdym miejscu.