Na, 2, 2-14

Dramatyczny opis upadku Niniwy

2 Pogromca nadciąga przeciwko tobie.
Strzeż twierdzy,
nadzoruj drogę,
wzmocnij biodra,
zbierz wszystkie siły!
3 Bo przywraca Pan świetność Jakuba,
jak i świetność Izraela,
ponieważ łupieżcy ich splądrowali
i wyniszczyli ich latorośle.
4 Tarcze jego bohaterów lśnią czerwienią,
wojownicy w szkarłat ubrani;
ogniem stali iskrzą się wozy
w dniu jego przygotowania;
a włócznie ich się poruszają.
5 Na gościńcach szaleją rydwany,
przewracają się na błoniach;
wyglądają jak pochodnie,
przejeżdżają jak błyskawice.
6 Zwołuje on swoich wojowników;
potknęli się w swoim pochodzie:
śpieszą do jej murów,
lecz przygotowano już dach oblężniczy.
7 Rozwarły się bramy od strony rzeki
i pałac się zachwiał [w posadach].
8 Piękność została obnażona, usunięta,
jej służebnice lamentują
jak kwilące gołębice
i biją się w piersi.
9 I stała się Niniwa jak zbiorowisko wód,
wody jej się rozpływają.
«Zatrzymajcie się, zatrzymajcie!»
Lecz nikt się nie odwraca.
10 «Grabcie srebro, grabcie złoto!»,
bo nie ma końca ten dobytek,
nadmiar wszelkich kosztowności.
11 Grabież, plądrowanie, pustoszenie;
i serce omdlewające, i chwiejące się kolana,
i skurcz we wszystkich biodrach;
a twarze wszystkich poczerwieniały.
12 Gdzież [teraz] jaskinia lwów
i owo żerowisko lwiątek,
gdzie chodził lew, lwica i szczenię lwie,
a nikt [ich] nie trwożył.
13 Lew dosyć rozszarpał [ofiar] dla swoich szczeniąt
i nadusił dla swoich lwic,
i wypełnił zdobyczą swe nory,
a legowiska swoje grabieżą.
14 «Oto Ja przeciw tobie! - wyrocznia Pana Zastępów -
i puszczę z dymem twe rydwany,
a lwiątka twoje miecz wytępi,
i wykorzenię z ziemi twój łup,
i nie będzie więcej słychać głosu twoich posłów».