Rozważanie

https://www.biblijni.pl/czytania/7780_slowo_ktore_wychodzi_z_ust_moich_nie_wraca_do_mnie_bezowocnie_iz_55_11.html

20 lutego

"Słowo, które wychodzi z ust moich nie wraca do mnie bezowocnie..." Iz 55, 11

Gdy przypomnimy sobie objawienia św. Małgorzaty Marii Alacoque, które rozpoczęły kult Serca Jezusowego w Kościele, czy też bliższe nam związane z siostrą Faustyną Kowalską, nie sposób nie zauważyć, że zawierają w sobie wyraźną nutę rozczarowania. Chrystus mówi o zimnych ludzkich sercach, o wzgardzie jakiej doznaje, o potrzebie wynagrodzenia Mu wciąż pojawiających się zniewag. Jak zatem zrozumieć przytoczone wyżej słowa proroka Izajasza, które mówią o skuteczności Słowa Bożego. Wypowiedziane przez Boga słowo nigdy nie wraca, jeśli nie wypełni swojego posłannictwa. A zatem ciągle prowadzi do przemiany człowieka. Dlaczego więc mamy do czynienia z wyraźną desakralizacją całych połaci Europy, z tyloma przykładami życiowych postaw, które są budowane tak, jakby Bóg nie istniał? Czy mamy do czynienia z zaprzestaniem głoszenia Słowa Bożego? Bóg kierując do nas swoje słowo, traktuje nas jak swoich przyjaciół, przemawia do nas i czeka na naszą odpowiedź. Można śmiało powiedzieć, że On oczekuje dialogu z nami. Czy jesteśmy gotowi na to spotkanie? Na dialog? Czy dostatecznie dobrze przygotowujemy się na to, by poznać Słowo Boże? Wszystkie te pytania mają ogromne znaczenie, gdyż Kościół jest "domem Słowa", a każdy z nas stanowi jego jakąś cząstkę.
Czy rozumiem jak ważne jest moje zaangażowanie w ten dialog?