Czytania z dnia
2025-02-10 - Poniedziałek. Wspomnienie św. Scholastyki, dziewicy
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-02-11 - Wtorek. Dzień Powszedni albo wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Lourdes
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-02-12 - Środa
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-02-13 - Czwartek
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-02-14 - Piątek. Święto świętych Cyryla, mnicha, i Metodego, biskupa - patronów Europy
Stary lekcjonarz
Partnerzy
Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
1Mch, 10, 51-66
Małżeństwo Aleksandra i Kleopatry
51 Aleksander wysłał poselstwo do Ptolemeusza, króla egipskiego, zwracając się do niego tymi słowami: 52 «Gdy powróciłem do swego królestwa, zasiadłem na tronie swych ojców i objąłem władzę, wtedy pobiłem Demetriusza i opanowałem nasze krainy. 53 Wydałem mu bitwę i został pobity przez nas on i jego wojsko; a potem zasiedliśmy na tronie jego królestwa. 54 Teraz więc nawiążmy przyjaźń między sobą. Daj mi swoją córkę za żonę, a spowinowacimy się ze sobą oraz złożę tobie i jej dary godne ciebie». 55 Król Ptolemeusz odpowiedział słowami: «Szczęśliwy dzień, w którym wróciłeś do ziemi swych ojców i zasiadłeś na tronie ich królestwa. 56 Dla ciebie uczynię teraz to, o czym pisałeś. Wyjdź jednak naprzeciw mnie do Ptolemaidy, abyśmy się wzajemnie zobaczyli, a ja żebym się spowinowacił z tobą, jak powiedziałeś».
57 Sam Ptolemeusz i córka jego, Kleopatra, wyruszyli z Egiptu i przybyli do Ptolemaidy. Było to w roku sto sześćdziesiątym drugim. 58 Król Aleksander wyszedł naprzeciwko nich. Ptolemeusz dał mu za żonę córkę swą, Kleopatrę, i w Ptolemaidzie urządził dla niej wesele, jak to czynią królowie – z wielkim przepychem.
59 Król Aleksander napisał także do Jonatana, żeby przybył na spotkanie z nim. 60 On z wielkim przepychem udał się do Ptolemaidy i spotkał się z obydwoma królami. Tam obdarzył ich, a także ich przyjaciół, srebrem, złotem i wielu innymi upominkami. Znalazł więc u nich łaskę. 61 Ale najgorsi z Izraela, bezbożnicy, zebrali się razem przeciwko niemu, żeby go oskarżyć. Król jednak nie zwracał na nich uwagi. 62 Przeciwnie, król rozkazał nawet, aby Jonatan zdjął swoje szaty i żeby go ubrano w purpurę. Tak też uczyniono. 63 Potem król posadził go przy sobie, a do swoich najwyższych urzędników powiedział: «Idźcie z nim na środek miasta i ogłoście, żeby nikt nie odważył się wnosić jakiejkolwiek skargi przeciwko niemu i żeby nikt mu się nie naprzykrzał w żadnej sprawie». 64 Gdy zaś jego oskarżyciele usłyszeli, co zostało ogłoszone, i zobaczyli go okrytego purpurą, wszyscy pouciekali. 65 Król zaś uczcił go odznaczeniami, zaliczył go między pierwszych swych przyjaciół i zamianował wodzem oraz zarządcą prowincji. 66 Wtedy Jonatan w pokoju i z radością powrócił do Jeruzalem.