Wyszukiwarka Biblijna (wersja beta)
Prz, 1, 20-33
Pierwszy poemat Mądrości
Zachęta
20 Mądrość woła na ulicach,
na placach głos swój podnosi;
21 nawołuje na drogach zgiełkliwych,
w bramach miejskich przemawia:
22 «Dokąd naiwni mają kochać naiwność?
szydercy pragnąć szyderstwa?
a niemądrzy – pogardzać poznaniem?
23 Powróćcie do moich upomnień,
udzielę wam ducha mojego,
nauczę was moich zaleceń.
Kary za nieposłuszeństwo
24 Ponieważ wołałam, a wy nie dbaliście,
podałam rękę, a nikt nie zważał,
25 gardziliście każdą mą radą,
nie chcieliście moich upomnień –
26 i ja waszą klęskę wyszydzę,
zadrwię, gdy nadejdzie wasz przestrach;
27 gdy strach nadciągnie jak burza,
a wasze nieszczęście jak wicher,
gdy spotka was ucisk i boleść.
28 Wtedy będą mnie prosić, a nie odpowiem;
będą mnie szukać, ale mnie nie znajdą .
29 Za to, że wiedzą wzgardzili
i znienawidzili bojaźń Pańską,
30 nie poszli za moimi radami,
wzgardzili całym moim napomnieniem –
31 spożyją owoce swej drogi,
nasycą się swymi planami .
32 Bo odstępstwo prostaków ich uśmierci,
bezmyślność niemądrych ich zgubi.
33 A kto mnie słucha – spokój osiągnie,
bezpieczny, bez obawy nieszczęścia».
Wsparcie
Zostań naszym Patronem
