Czytania z dnia
2025-07-14 - Poniedziałek. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Kamila de Lellis, prezbitera albo wspomnienie św. Henryka
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-07-15 - Wtorek. Wspomnienie św. Bonawentury, biskupa i doktora Kościoła
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-07-16 - Środa. Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-07-17 - Czwartek
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
2025-07-18 - Piątek. Dzień Powszedni albo wspomnienie św. Szymona z Lipnicy, prezbitera
Stary lekcjonarz
Nowy lekcjonarz
Partnerzy
Rozważanie
28 luty 2021
"Weź twego syna jedynego, którego miłujesz (...) i złóż go w ofierze..." Rdz 22, 2
Przypomnijmy sobie, że ten syn urodził się Abrahamowi, gdy on i jego żona byli już starszymi ludźmi. Nikt rozsądny nie mógł się spodziewać, że tacy ludzie mogą mieć jeszcze dziecko. Mało tego, jego narodziny miały być początkiem generacji tak licznej, że Bóg porównał jej wielkość do gwiazd na niebie lub ziaren piasku na brzegu morza. Dlaczego zatem to polecenie złożenia Izaaka w ofierze, które Abraham - jak sobie dobrze przypominamy - chce wypełnić bez jakichkolwiek zastrzeżeń? Taka była wiara Abrahama, połączona z bezgranicznym zaufaniem do Boga. Podczas wielkopostnych nabożeństw pasyjnych pochylamy się nad męką i śmiercią Jezusa. Nie sposób nie dostrzec, że Jego śmierć na Krzyżu, została zapowiedziana właśnie w tym poleceniu, które usłyszał Abraham, z tym, że w przypadku Jezusa doszło do złożenia Go na ołtarzu ofiarnym.
Gdy sobie to uzmysłowimy, powinniśmy pomyśleć o naszej wierze. Jaka jest nasza odpowiedź na fakt, że Bóg złożył w ofierze za zbawienie świata swojego Jedynego Syna? Czy wydarzenie to zbliża mnie do Boga? Czy jest podstawą do budowania autentycznej relacji z Bogiem przepełnionej wdzięcznością i zaufaniem. Czy w jakimś stopniu moja wiara przypomina wiarę Abrahama?
ks. Waldemar Matusiak SChr
